khat poetry

ਦਿਲ ਦੀ
ਕੋਈ ਵੀ ਤਹਿ
ਫਰੋਲ ਕੇ ਦੇਖੀ
ਅਗਰ ਉਸ ’ਤੇ
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਨਾ ਮਿਲਿਆ
ਅਗਰ ਮੇਰੀ ਵਫ਼ਾ ਨੇ ਆ ਦਸਤਕ ਨਾ ਦਿੱਤੀ
ਤਾਂ ਕਹਿ ਦੇਵੀਂ ਕਿ
ਮੇਨੂੰ ਮੁਹੱਬਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਆਈ
ਪਰ ਮੈਂ ਇਹੀ ਕਹਾਂਗਾ ਕਿ
ਹੁਣ ਤੂੰ ਇਹ ਨਾ ਕਰੀਂ
ਦਿਲ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰਤ ਨਾ ਫਰੋਲੀ
ਨਾ ਫਰੋਲੀ ਕੋਈ ਪਰਤ
ਜਿਸ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਵੇ
ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਦਿਵਾਨਾ ਬਣਾ ਦੇਵੇ
ਜੋ ਤੋੜ ਦੇਵੇ ਤੇਰੇ ਉਸ ਦਿਖਾਵੇ ਦੇ ਕਵਚ ਨੂੰ
ਜੋ ਵਿਛੜਨ ਲੱਗਿਆਂ ਤੂੰ ਪਹਿਨਿਆਂ ਸੀ
ਨਾ ਫਰੋਲੀ ਕੋਈ ਪਰਤ ਦਿਲ ਦੀ
ਜੋ ਦਿਲ ’ਚ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਨ ਦੀ ਜਿੱਦ ਬਣਾ ਦੇਵੇ
ਜੋ ਲੱਭਿਆਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ
ਜਿਸਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜਨਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਦੇਖੀ ਕਿਤੇ ਮਹਿਰਮਾਂ ਇਹ ਬਿਰਹੋਂ ਦਾ ਝੱਖੜ
ਤੇਰੀ ਫੁੱਲਾਂ ਵਰਗੀ ਜਿੰਦ ’ਤੇ ਝੱਲ ਜਾਵੇ
ਸੱਚ ਜਾਣੀ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਝੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਇੱਕ ਗੱਲ ਹੋਰ ਜੋ ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਹਿਣੀ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਕਿ
ਖੁਸ਼ ਰਹਿ
ਖੁਸ਼ ਰਿਹਾ ਕਰ
ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਖਾਵਾਂ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ
ਚਿਹਰੇ ’ਤੇ ਉੱਕਰੇ ਹਰਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਪੜ੍ਹ੍ ਲੈਂਦੇ ਨੇ
ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਅਨਪੜ੍ਹ੍ ਥੋੜੀ ਨੇ
ਹਾਂ ਸੱਚ
ਬਲੇ ਹੀ ਜੁਦਾਈ ਦਾ ਐ
ਪਰ ਦੇਖ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਤ ਤਾਂ ਲਿਖਣਾ ਆ ਗਿਆ ਹਨਾ ।
" ਚੌਹਾਨ"

sagar poetry

मैं बूंद हूं कि सागर
ये तो वो जाने.
जिस की रहमत से
मेरा चलना मेरा ठहरना
मेरे मुताबक ही है
जिसके सदके
बूंद की तरह 
मैं फ़ना होना भी जानता हूं
और सागर की तरह 
फ़ना करना भी जानता हूं
मैं बूंद हूं कि सागर
ये तो वो जाने ।
"चौहान"

Mamta Aur Mohabbat poem

ਮਮਤਾ ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ
ਬਲੇ ਹੀ ਇੱਕ ਜੈਸੇ ਨੇ
ਪਰ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ’ਚ ਫ਼ਰਕ ਐ
ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਸੁਨਣ ’ਚ ਫ਼ਰਕ ਐ
ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ’ਚ ਫ਼ਰਕ ਐ
ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਮਿਲਨ ’ਚ ਫ਼ਰਕ ਐ
ਮੁਹੱਬਤ
ਮਹਿਬੂਬ ਦੇ ਨੈਣਾਂ ’ਚ
ਦੇਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਐ
ਮਮਤਾ ਦਾ
ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦੀ
ਮਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ’ਚ ਵਾਸ ਹੁੰਦਾ
ਮਹਿਬੂਬ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ’ਚ ਝੁਕਿਆਂ
ਮੁਹੱਬਤ ਖਫ਼ਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਐ
ਮਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਅੱਖ ਮਿਲਾਉਣ ਨਾਲ
ਮਮਤਾ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਐ
ਮਮਤਾ ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ
ਇੱਕ ਖ਼ੁਦਾ ਤੇ ਇੱਕ ਖ਼ੁਦਾਈ
ਫ਼ਰਕ ਐ
ਦੋਹਾਂ ’ਚ ਬੜਾ ਫ਼ਰਕ ਐ ।
"ਚੌਹਾਨ"

aah poetry

ਜੇ ਚਾਹ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਹ ਨਹੀਂ ।
ਜੇ ਆਹ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ।
ਸਭ ਕੁਝ ਮਿਲਿਆ ਤੇਰੇ ਮਗਰੋਂ,
ਬਸ ਸਾਹ ’ਚ ਲਗਦਾਂ ਸਾਹ ਨਹੀਂ ।
"ਚੌਹਾਨ"

kalam dawat poetry

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਦਿਨ ਦੇਖਾਂ, ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਚਾਨਣ ਨੇਹ੍ਰੇ ਦੀ ਹੁੰਦੀ, ਮਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਕਿਸ ਧਰਮ ’ਚ ,ਰੁਲਗੀ ਮੇਰੀ ਸ਼ਨਾਖ਼ਤ,
ਕਿਸ ਵਰਗੀ ਐ ਮੇਰੀ, ਜਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਹੁੰਗਾਰੇ, ਵਿੱਚ ਹੁੰਗਾਰਾ ਭਰੇ ਉਹ,
ਮੇਰੀ ਬਾਤ ’ਚ ਪਾਉਂਦਾ ,ਬਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਉਸ ਵਰਗੀ,ਆਵੇ ਜ਼ਿਹਨ ’ਚ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇੱਕ,
ਮੈਂ ਕੋਈ, ਜਦ ਕਲਮ ਦਵਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਉਂਗਲ ’ਤੇ ਧਰ ਕੇ, ਅਸ਼ਕ ਕੋਈ,
ਮੇਰੀ ਉਲਫ਼ਤ ਦੀ, ਦਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
ਕੋਈ ਪੰਛੀ ਵਿਛੜੇ , ਡਾਰ ਨਾਲੋ,
ਐਸੇ ਨਾ, ਰੱਬਾ ਹਾਲਾਤ ਦੇਖਾਂ ।
"ਚੌਹਾਨ"

apnapan poetry

कोई हक जता दे कोई अपनापन दिखा दे
तो लगता है कि
मुझ सा दुनिया में और कोई नहीं ।
मैं किसी पर अपना हक जता दूं मेरी इतनी औकात कहां ।
"चौहान"

bekhabar poetry

ना जुलम कर ए सितमगर ,मैं चुप्प हूं जो बेखबर,

तू है सियासतदान तो, मैं भी हजूर अवाम हूं ।

"चौहान"

main ishq hoon poetry

तू मैकशी है बज़्म की, मैं छलकता इक जाम हूं ।
तू हुस्न है ए साकीया , मैं इश्क हू बदनाम हूं ।
तू दरद है तू लुत्फ है, तू प्यार है ए महजबीं,
मैं बेरूखी हू इक जिदद की,मै हर घड़ी बे आराम हूं ।
" चौहान"
...

guzaarish poetry

ना ना ना

हमें कुछ नहीं चाहिए

दौलत - शोहरत

ना आप

ना आप का दिल

बस कभी राहगुजर में

आपसे मुलाकात हुई

तो बस प्यार से देख लेना

अगर हो सके तो ।

"चौहान"

muhabbat poetry

इस नादान दिल को

हम कया कहें

जो समझता है कि

सृष्टि का सब से खूबसूरत तोहफा

अगर कोई है तो वो है

मोहब्बत

दुनिया में अगर सबसे खुब्सूरत कुछ है 

तो वो है मोहब्बत

ज़िन्दगी को ज़िन्दगी देने वाली

दर्द में लज्जत का अहसास देने वाली

साहिल की रेत पर

महबूब का नाम लिखने वाली

हवायो से बातें करने वाली

देखते आग से लिपटने वाली

फूल की पंखुड़ियों में कैद कैद होने वाली

अगर कोई बला है तो

वो है मोहब्बत

वो है मोहब्बत

अब आप ही कहो 

कि इस जाहिल को

कया कहें 

जो 

मोहब्बत के आगे ना कुछ देखता है

ना ही कुछ सोचता है ।

"चौहान"

mera vichar

कोई सीखना नहीं चाहता कोई सिखाना नहीं चाहता
बस
इसी उलझन में उलझ कर कला दम तोड रही है और उत्पन्न हो रहा है
बिना लगाम के चलने वाला समाज। जिस में ना कोई गुरू है और ना कोई चेला जो ना किसी कानून को मानता है ना किसी बंदिश को॥
" चौहान"

mera vichar

कागज पर लिखे अक्षरों को पढ़ने के लिए अक्षरों तक नज़र ना जाना काफी होता है
किंतू
अक्षरों से बने शब्दों को जानने लिए कभी कभी उम्र कम लगने लगती है ।
"चौहान"

dil hairan hai- poem

ਸੁੰਨੀ ਸੁੰਨੀ ਸੜਕ ’ਤੇ

ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਤਰਕ ’ਤੇ

ਚੱਲੇ ਕਲਮ ਵਰਕ ’ਤੇ

ਦੂਰ ਤੱਕ ਵਿਰਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਸਾਵਣ ਦੀਆਂ ਕਣੀਆਂ ਵਿੱਚ

ਦਿਲ ’ਤੇ ਬਣੀਆਂ ਵਿੱਚ

ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ ਜਣੀਆਂ ਵਿੱਚ

ਬਿਰਹੋ ਦਾ ਤੂਫਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਸੂਰਜ ਦੇ ਢਲਨ ’ਤੇ

ਖਿਆਲਾਂ ਦੇ ਚਲਨ ’ਤੇ 

ਜਿਗਰ ਦੇ ਬਲਨ ’ਤੇ

ਧੁੱਖਦਾ ਅਰਮਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਛਲਕਦੇ ਪੈਮਾਨੇ ਵਿੱਚ

ਥਿਰਕਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ

ਮਹਿਕਸੀ ਦੇ ਅਫਸਾਨੇ ਵਿੱਚ

ਝੁਮਦਾ ਜਹਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਝਾਂਜਰ ਦੇ ਬੋਰ ’ਤੇ

ਵੰਗਾਂ ਦੇ ਸੌਰ ’ਤੇ

ਮਸਤੀ ਦੀ ਲੋਰ ’ਤੇ

ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਟਹਿਣੀ ’ਤੇ ਫੁੱਲ ’ਤੇ

ਉੱਡਦੀ ਬੁਲਬੁਲ ’ਤੇ

ਲੱਗੀਆਂ ਦੇ ਮੁੱਲ ’ਤੇ

ਜ਼ਿੰਦੜੀ ਕੁਰਬਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਹੁਸ਼ਨ ਦੀ ਰਾਣੀ ਵਿੱਚ

ਨਦੀ ਦੀ ਰਵਾਨੀ ਵਿੱਚ

ਇੱਕ ਯਾਦ ਸੁਹਾਣੀ ਵਿੱਚ

ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਗੁਮਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਰੰਗਲੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ

ਸੁਰ ਕੱਢਦੀ ਤਾਰ ’ਵਿੱਚ

ਉਸ ਕਾਦਰਯਾਰ ਵਿੱਚ

ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਜੁਬਾਨ ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ

ਜੋਗੀ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ

ਮਹਿਰਮ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ

ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਰੇਸ ਵਿੱਚ

ਆ ਗਿਆ " ਚੌਹਾਨ" ਐ

ਦਿਲ ਹੈਰਾਨ ਐ !!!

"ਚੌਹਾਨ"

ए मेरे हमराज कागज -शायरी

आप पत्थर के बले हैं , काश होते पत्थर,
आपसे हर बात का हम,फिर गिला ना करते ।
ए मेरे हमराज कागज,समझते ना हम को
आप भी तो, आप पर हम कुछ लिखा ना करते।
"चौहान"

हम दगा न करते

बात बात पर ख़ुदी से , हम दगा न करते ।

बात बात में वफ़ा की, जो दुआ न करते ।

"चौहान"

punjabi poetry

ਤੂੜੀ ਦੀ ਪੰਡ ਸਿਰ ’ਤੇ ਚੱਕੀ ਦੇਖਕੇ ਭਾਬੀ ਜੀ( ਭੂਆ ਜੀ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ) ਸ਼ਰਾਰਤ ਨਾ ਹੱਸੇ ਤੇ ਕਿਹਾ ਬੂਟਿਆ ਪੰਡ ਚੱਕ ਕੇ ਤੁਰਦਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਬੜਾ ਲੱਗਦਾਂ ।
ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਭੈਣ ਜਾਂ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ’ਚ ਕੋਈ ਸਹੇਲੀ ਹੂ-ਬ-ਹੂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੀ ਹੈ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੰਡ ਸਿੱਟ ਕੇ ਸਬਜੀ ਬਣਾ ਰਹੀ ਭਾਜੀ ਜੀ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ।
ਕਿਉਂ ? ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਲੋੜ ਪੈ ਗਈ ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਨੂੰ ਭਾਬੀ ਜੀ ਕਹਿ ਕੇ ਹੱਸੇ ।

ਨਹੀਂ ! ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ । ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਤ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਲਾਜ਼ਮੀ ਪਵੇਗੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਿਆ ਉਵੇਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਸਾਮ ਤੱਕ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵਾਂਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਪੰਡ ਚੱਕਦਾ ਮੈਂ ਨਿਖਰਦਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗਾ /ਮੇਰੀ ਸੂਰਤ ਸੋਹਣੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਵੇਗੀ ਮੇਰੀ ਤੋਰ ’ਚ ਦੋ ਪੈਰ ਘੱਟ ਤੁਰਨ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਆ ਜਾਵੇਗੀ ਇਸ ਲਈ ਜੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕੰਤ ਕੋਲ ਰਹੋਗੇ ਸੋ ਵੀਰਾ ਇਕੱਲਾ ਨਾ ਰਹਿ ਜੇ ਉੱਤੋਂ ਕੰਮ ਦਾ ਜੋਰ ਐ ਰੋਟੀਆਂ ਪਕਾਉਣ ਵਾਲੀ ਵੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਚਾਹੀਦੀ ਹੋਵੇਗੀ । ਕਹਿ ਕੇ ਮੈ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਖਿੱਚ ਲਈ । 
ਖੜ ਜਾ ਕੇਰਾ ਖੜ ਕਹਿੰਦੇ ਭਾਬੀ ਜੀ ਨੇ ਪਤੀਲੇ ਚੋਂ ਕੜਛੀ ਕੱਢ ਕੇ ਮੇਰੇ ਮਾਰਨ ਦੇ ਅੰਦਾਜ ਨਾਲ ਚੱਕ ਲਈ ਤੇ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਉੱਥੋਂ ਭੱਜ ਪਿਆ ਹੱਥ ’ਚ ਫੜੀ ਪੱਲੀ ਦਾ ਲੜ ਪੈਰ ’ਚ ਉਲਝਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ।
ਉਏ ਉਏ ਘੜੂਚੂਦਾਸਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕ ਪੰਡ ਨਾਲ ਹੀ ਬੋਂਦਲ ਗਿਆ ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਸੂਰਜ ਇਧਰੋ ਘੁਮ ਕੇ ਏਧਰ ਆਉਣਾਂ । ਕਹਿ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਆਏ ਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਹਾਸਾ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ।
ਸਾਰਾ ਦਿੰਨ ਪੰਡਾਂ ਹੇਠਾਂ ਬੀਤਿਆ ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਅੰਗ ਐ ਜੋ ਥਕੇਵੇਂ ਦੇ ਦ੍ਰਦ ਨਾਲ ਚਸਕ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਹਾਸੇ ਠੱਠੇ ਦਾ ਬਣਿਆ ਮਹੌਲ ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮਖੌਲਾਂ ਕਰਨ ਦਾ ਰਾਬਤਾ ਮਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲੱਜਤ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਨਾ ਨਾ ਮੁਮਕਿਨ ਐ ਸ਼ਾਇਦ ।
ਭੂਆ ਜੀ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਨੇ ਪਰ ਭਾਜੀ ਜੀ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਸੋਚਦਾਂ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਮਹਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਸੰਸਕਾਰ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਨੇ ਜੋ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਧੀਏ ਤੇਰੇ ’ਤੇ ਇਕ ਘਰ ਦੀ ਨਹੀਂ ਦੋ ਘਰਾਂ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਐ ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਤੂੰ ਮਾਲਿਕ ਐ ਜੋ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰ ਨੇ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਬਗੇਰ ਬਸ ਕੱਚੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਇੱਟਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਮਕਾਨ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜ ਕੇ ਰੱਖਣਾਂ ਤੇਰਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਐ। ਫਿਰ ਉਹ ਧੀਆਂ ਕਿਸੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਨੂੰਹਾਂ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਧੀਆਂ ਬਣਦੀਆਂ ਨੇ ਉਹ ਪਤਨੀਆਂ ਨਹੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਿਸਤੀ ਦੀਆਂ ਮਲਾਹ ਬਣਦੀਆਂ ਨੇ ਉਹ ਭਾਬੀਆਂ-ਭਰਜਾਈਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤਕਰੀਬਨ - ਤਕਰੀਬਨ ਮਾਵਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ।
"ਚੌਹਾਨ"

chand - ghazal

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਮਸ਼ਹੂਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਨਾ, ਬਦਨਾਮੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
ਕੁਝ ਹਸਰਤਾਂ ਦਿਲ ’ਚ ਦਬੀਆਂ,ਬਸ ਸਾਂਭੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
ਕੁਝ ਅਪਣਿਆਂ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ,ਕਰਿਆ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਦਿਲਾ,
ਕੁਝ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ,ਨਾ ਸਾਂਝੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
ਇੱਕ ਚੰਨ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਐ ,ਬਸ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੋਸਤਾ,
ਬਿਨ ਤਾਰਿਆਂ, ਤੋਂ ਕਦੋਂ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
ਬਸ ਤਿਸ਼ਨਗੀ ਹੀ ਮਿਟੀ ਨਾ,ਐ ਦਿਲ ਕਦੇ ਚਾਹ ਦੀ,
ਰਲ ਕੇ ਸੁਮੰਦਰ ’ਚ ਨਦੀਆਂ, ਵੀ ਖਾਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
ਕੀ ਐ ਮਿਲੇ ਨਾ ਬਜਾਰ ’ਚ ,ਜੋ ਭਾਲਿਆ ਰੀਝ ਨਾਲ,
ਮਮਤਾ ਦੀਆਂ, ਨਾ ਮਿਲਨ ਛਾਂਵਾਂ ਭਾਲੀ਼ਆਂ ਹੋਈਆਂ ।
"ਚੌਹਾਨ"

badnaamiyan poetry

ਮਸ਼ਹੂਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਨਾ, ਬਦਨਾਮੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।

ਕੁਝ ਹਸਰਤਾਂ ਦਿਲ ’ਚ ਰਹੀਆਂ, ਬਸ ਸਾਂਭੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ।

"ਚੌਹਾਨ"

punjabi shayari

ਤੱਕਣਾ ਐ ਸਾਦਗੀ ਦਾ , ਅਸਰ ਤਾਂ ਆਵੀਂ ,
ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਜੇ ਪਰਖਣਾ ਹੈ,ਸਬਰ ਤਾਂ ਆਵੀਂ ।
" ਚੌਹਾਨ"

ishq da sabar poetry

ਬੰਦਗੀ ਦਾ ਤੱਕਣਾ ਐ, ਹਸ਼ਰ ਤਾਂ ਆਵੀਂ ,

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਜੇ ਪਰਖਣਾ ਹੈ,ਸਬਰ ਤਾਂ ਆਵੀਂ ।

" ਚੌਹਾਨ"

itihas is gal da gawah

ਅਕਸਰ ਹੀ 
ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ 
ਮੈਂ ਦੇਖਦਾਂ ਤੇ ਸੋਚਦਾ
ਸੁੱਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ
ਉਲਝੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ/ਨਬੇੜਨ ਲਈ
ਔਰਤ ਦਾ ਜਾਗਣਾ ਲਾਜ਼ਿਮੀ ਹੁੰਦਾ
ਔਰਤ ਤੇ ਮਰਦ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪੂਰਕ ਨੇ
ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਬਿਨਾਂ ਅਧੂਰੇ ਨੇ
ਪਰ  ਇਤਿਹਾਸ ਵੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਗਵਾਹ ਐ
ਉਸ ਵੇਲੇ ਅਗਰ ਔਰਤ ਨਾ ਜਾਗਦੀ
ਚਾਲੀ ਮੁਕਤਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਜਗਾਉਂਦੀ
"ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ" ਸਹਿਰ ਦਾ ਨਾਮ
ਅੱਜ ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੋਣਾ ਸੀ
ਸ਼ਾਇਦ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬੇਮੁੱਖ ਹੋ ਕੇ
ਲਿਖਵਾਏ ਬੇਦਾਵੇ ਤੋਂ ਪੂਰਾ ਪੰਜਾਬ ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੱਕ
ਮੁਕਤ ਨਾ ਹੋ ਸਕਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਐ ਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਾਂਗ
ਸਮੇ ਦੀ ਫਿਰ ਮੰਗ ਐ ਕਿ
ਦਿਨੋ -ਦਿਨ ਨੋਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਮਾਸ਼ੂਮ ਬੱਚੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦਰਦ ਨਾਕ ਚੀਕਾਂ
ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ
ਮੁੱਠੀ ਕੁ ਭਰ ਤਾਕਤਾਂ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪਾਉਣ ਲਈ
ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ
ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਵਾਂਗ
ਉਹਨਾਂ ਚਾਲੀ ਮੁਕਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਵਾਂਗ
ਮੁੜ ਔਰਤ ਦਾ  ਜਾਗਣਾ ਬਣਦੈਂ
ਆਪਣੇ ਪਿਓ,ਭਰਾ, ਪਤੀ,ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣਾ ਬਣਦੈ
ਮਰਦ ਨਿੱਤ ਦੀ ਰੀਤ ਮੁਤਾਬਕ
ਮਾਂ ,ਭੈਣ, ਪਤਨੀ ਜਾਂ ਧੀ ਦੀ ਕੰਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ ਕੂਕ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ
ਜਾਗਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ।
" ਚੌਹਾਨ"

ho sakda hai poetry

ਹੋ ਸਕਦਾ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਸਭ ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਪਤਨੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਐ
ਜੋ ਆਪਨੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਤਨਖਾਹ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੜਾਉਂਦੇ ਪੈਸ਼ਿਆਂ ਪ੍ਰ੍ਤੀ ਸਵਾਲ ਕਰ ਸਕਦੀ ਐ ,ਵਰਜ਼ ਸਕਦੀ ਐ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਐ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਕ ਦੀ ਕਮਾਈ ਖਵਾਉਣ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਹਿਰ ਖਵਾ ਦੇਵੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਆਪਣੇ ਕਰਤੱਵਾਂ ਪ੍ਰ੍ਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਪਤੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਜੋ ਪਤਨੀ ਦੇ ਮਹਿੰਗੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਮੰਗਣ ’ਤੇ ਬਣਾਉਟੀ ਮੈਕਅੱਪ ਨਾਲੋਂ ਸਾਦਗੀ ਦੀ ਖੂਬਸ਼ੂਰਤੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਐ ਬੇਈਮਾਨ,ਭਿਰ੍ਸਟਾਚਾਰ ਅੱਤਿਆਚਾਰੀ ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਖੋ ਕੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਨੂੰ ਗੰਦਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਤੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲੋਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਹੋਣ ਦੇ ਮਾਣ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਸਮਝਾ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਬੱਚਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕਿ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸਮਾਜ ਸਿਰਜ ਰਹੇ ਨੇ ਕੂੜ ਕਪਟ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਰਗਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਦਿਆਂ ਹੀ ਨਿਗ਼ਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਗਰਕਦਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਲੋਕ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸੈਲਫੀਆਂ ਲੈਣ
ਜਾਂ
ਕਿਸੇ ਚਮਨ ਵਰਗਾ ਜੋ ਦੂਰ ਤੱਕ ਆਪਨੀ ਮਹਿਕ ਨਾਲ ਹੋਰ ਜਿਓਣ ਦੀ ਚੇਤਨਾ ਨੂੰ ਮਨ ਵਿੱਚ ਭਰ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਿੱਤਲੀਆਂ ਭੌਰਿਆਂ ਵਾਂਗ ਲੋਕ ਮਸਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਗੇ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਸਵਾਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਲੂੰਦਰੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਆਂ ਉਹ ਜਾਨੇ ਅਣਜਾਨੇ ’ਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਤੋਂ ਗੁਰੇਜ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਨੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਆਪਣਿਆ ਸੰਗੀਆਂ ਸਾਥੀਆਂ ਸੰਗ ਰਲ ਕੇ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਸਮਾਜ ਸਿਰਜਨ ਦਾ ਸਕੰਲਪ ਲੈ ਸਕਦੇ ਆ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਲਾਈਕ ਕੁਮੈਂਟ ਲਈ ਪੋਸਟਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਜਬਾ ਪੈਂਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਰਿਸਤੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਮੈਲੇ ਕੁਚੈਲੇ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰ੍ਤੀ ਵਿਚਾਰ ਵੰਟਾਂਦਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਐ ਇੱਕ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜੁੜਦਾ ਲੰਮੀ ਚਾਇਨ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਇੱਕ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਮਹੌਲ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦਾ ਇੱਕ ਕਾਫਲਾ ਤਿਆਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਜਨਤਾ ਆਪਣੇ, ਆਪਣੇ ਆਲੇ- ਦੁਆਲੇ ,ਪਿੰਡ ,ਸਹਿਰ, ਦੇਸ਼ ਲਈ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਐ ਇਮਾਨਦਾਰ ਨੇਤਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਕਲਮ ਸਰਕਾਰੀ-ਪਰਾਈਵੇਟ ਅਧਾਰਿਆਂ ’ਚ ਸਿਰਫ਼ ਫਾਰਮ ਭਰਨ ਲਈ ਜਾਂ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਹਿਜ ਇੱਕ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬੰਨਿਆਂ ਪੰਜ ਕੁ ਰੁਪਿਆਂ ਦਾ ਪਿੰਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ
ਕਲਮ ਤਲਵਾਰ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਐ ਜਿਸਦੇ ਲਿਖੇ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ੍ਨ ਸੁਨਣ ਵਾਲੇ ਉਸਦੀ ਧਾਰ ਉਸਦਾ ਵਾਰ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਆ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਐ
ਹੋਣ ਨੂੰ ਕੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਹੋ ਸਕਦਾਂ ਸਭ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ।
" ਚੌਹਾਨ"

ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟ ॥ ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟ

ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰ ਨਾਗਰਿਕ / ਵੋਟਰ । ਇਮਾਨਦਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਜਾਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ।
ਪਰ ਇੱਕ ਭਿਰ੍ਸਟਾਚਾਰ ਨਾਗਰਿਕ / ਵੋਟਰ । ਇਮਾਨਦਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਜਾਂ ਇਮਾਨਦਾਰ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦਾ ਤਾਂ 
ਉਸ ਲਈ ਕਈ ਸੌ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾ :-
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟ ॥
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟ ॥
" ਬਾਬਾ ਸ਼ੇਖ ਫਰੀਦ ਜੀ" ਕਹਿ ਗਏ ਸਨ ।
" ਚੌਹਾਨ"

मेरे विचार नारियल के स्वाद जैसे मीठे नहीं

मेरे विचार नारियल के स्वाद जैसे मीठे नहीं
कोडतुमे की तरह कड़वे है ।
"चौहान"

kini ku vad gayi nafrat dilan ander

mera mai karam kI dasan

ek chutkule

ਰਾਤੀ ਇੱਕ ਜੁਗਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਬਚਪਨ ’ਚ ਆਮ ਹੀ ਸੁਣਿਆ ਇੱਕ ਚੁਟਕਲਾ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ :-
ਹੋਇਆ ਇਉਂ ਕਿ ਦੋ ਅਮਲੀਆਂ ਨੂੰ ਮੱਛਰ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਯਾਰ ਦੀਵਾ ਬੁਝਾ ਦੇ ਆਪੇ ਮੱਛਰਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿਸਣਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਆਪਾਂ ਨੇਹ੍ਰੇ ’ਚ ਬਚ ਜਾਵਾਂਗੇ ਚਲੋ ਜੀ ਦੀਵਾ ਬੁਝਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਪਰ ਕੁਝ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਉੱਥੇ ਜੁਗਨੂੰ ਆ ਗਿਆ ਜੁਗਨੂੰ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਇੱਕ ਅਮਲੀ ਨੇ ਰੌਲਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਭਜ ਲੈ ਬਾਈ ਭੱਜੀ ਦਾ ਐ ਤਾਂ ਮੱਛਰ ਤਾਂ ਬੈਟਰੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਆ ਗਏ ।

काश कि या रब,हर पल हर दिन पहले जैसा हो जावे ।

काश कि या रब,हर पल हर दिन पहले जैसा हो जावे ।
फिर से माटी में खेलू  ,दिल  फिर से बच्चा हो जावे ।
शिकवे झड़ते हैं होठों से, आंखों में अपनापन हैं,
हस के उसको कह दूं अपना,तो वो रुसवा हो जावे ।
" चौहान"

khabar hai a k khabar hun ho gai har nazar nu

khabar hai a k khabar hun ho gai har nazar nu
dekhde hI husn tera aag lagdi a nagar nu .

" chauhan"

khak main o falak da chan

teerandaz punjabi shayari

ਨਾ
ਮੈਨੂੰ ਨੇਹ੍ਰੇ ਨਾਲ
ਕੋਈ ਗਿਲਾ ਸਿਕਵਾ ਨਹੀਂ
ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ
ਨੇਹ੍ਰੇ ਵਿੱਚ ਤੀਰ ਚਲਾਉਣਾ
ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਕੰਮ ਐ
ਨੇਹ੍ਰਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ
ਮੇਰੇ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਹੋਣ ਦਾ
ਸੰਦੇਸਾ ਦਿੰਦਾ
ਮਾਣ ਦਿੰਦਾ
ਮੇਰੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤਾਂ
ਮੇਰੇ ਤੀਰਾਂ ਨਾਲ ਐ
ਜੋ ਨੇਹ੍ਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਮੇਰੇ ਅਹਿਸਾਸ 
ਮੇਰੇ ਜਜਬਾਤ ਸਮਝੇ ਬਗੇਰ
ਸਿੱਧੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ’ਤੇ ਜਾ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਤੇ ਵਿੰਨ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਮੇਰੀਆਂ ਸੱਧਰਾਂ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਤੂੰ ਸੋਚੇਗਾ ਕਿ 
ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੁੰਦਾ
ਪਰ ਇਹ ਹੁੰਦਾ
ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਦੇ 
ਵਿੰਨਦੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨੂੰ
ਦਿਖਾਂਵਾਗਾ ਕਦੇ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਤੀਰਾਂ ਨਾਲ
ਥਾਂ ਥਾਂ ਤੋਂ ਵਿੰਨੇ ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ
ਨਾ
ਮੈਨੂੰ ਨੇਹ੍ਰੇ ਨਾਲ
ਕੋਈ ਗਿਲਾ ਸਿਕਵਾ ਨਹੀਂ
ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ।
" ਚੌਹਾਨ"

ahle dil wafa na kar - ghazal

ग़ज़ल
अब कोई दवा ना कर ।
अहले दिल वफ़ा ना कर ।
पागल तो कहेगा वो,
तू कोई गिला ना कर ।
कर दे जो बियां हसती,
यूं ही कुछ लिखा ना कर ।
सुनने दे कही उनकी,
ए दिल तू सदा ना कर ।
अपनी जुल्फ की छाँव से,
अब मुझ को रिहा ना कर ।
तुझ को भी भुला दूं मैं,
ऐसा कुछ ख़ुदा ना कर ।

"चौहान"

deewangi poetry

ਮੁਹੱਬਤ
ਦਾ ਕੈਦਾ ਤਾਂ
ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਹੀ
ਪੜਿਹ੍ਆ ਜਾਂਦਾ
ਹਯਾ ਦੇ ਆਂਚਲ ’ਚ
ਪਏ ਇਸ ਕੈਦੇ ਦੇ
ਸਾਦਗੀ ਨਾਲ ਪੰਨੇ ਪਲਟਦੇ
ਉਂਗਲਾਂ ਦੇ ਪੋਟੇ.
ਮਨ ਨੂੰ ਸਾਕੂਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ
ਅੱਖਰਾਂ ’ਤੇ ਸਿਰਕਤ ਕਰਦੀ
ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਨਜ਼ਰ
ਸ਼ਬਦ-ਸ਼ਬਦ ਦੇ 
ਪਕੀਜ਼ਗੀ ਨਾਲ ਅਰਥ ਕਰਦੀ ਰੂਹ
ਹਸਤੀ ਨਾਲੋ ਹਸਤੀ ਦੇ
ਹਾਉਮੇ ਦਾ ਵਜੂਦ ਤੋੜਦੀ ਲਗਨ
ਦਿਵਾਨਗੀ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦੀ ਐ
ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਰਮਜ਼ ਸਮਝਾ ਦਿੰਦੀ ਐ
ਮੁਹੱਬਤ
ਦਾ ਕੈਦਾ ਤਾਂ
ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਹੀ
ਪੜਿਹ੍ਆ ਜਾਂਦਾ ।

" ਚੌਹਾਨ "

mohabbat ka sikandar poetry

मोहब्बत को अगर 
जीतने से कोई जीत सकता
तो कब का
कोई ना कोई 
सिकंदर बनके इसे जीत लेता
और ये किसी एक की 
हो के रह जाती
मोहब्बत तो
मोहब्बत में हार जाने से मिलती है
लकिन
मोहब्बत में हार जाना
हारना नहीं होता
मिट जाना होता है
फ़ना होना होता है
मोहब्बत में हारने वाला ही
मोहब्बत का सिकंदर  है ।
"चौहान"