pinjar poetry

ਤਰਿਪ ਤਰਿਪ ਚੋਵੇਂ,
ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਦੀ ਛੱਪਰੀ 
ਤਰਿਪ ਤਰਿਪ ਨੁੱਚੜੇ
ਦਿਲ ਦਾ ਬੂੰਦਾਂ ’ਚ ਖੂਨ ।
ਰੁੱਕ ਰੁੱਕ ਟੁੱਕੇ 
ਬਿਰਹੋਂ ਠੂੰਗਾਂ ਨਾਲ 
ਰੁੱਕ ਰੁੱਕ ਰੱਖਦਾਂ
ਹਿਜਰ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤੇ ਲੂਣ ।
ਰਿਸ ਰਿਸ ਦਰਦਾਂ ਦੀ
ਬਣ ਰਹੀ ਢੇਰੀ
ਰਿਸ ਰਿਸ ਰਿਸ ਕੇ,
ਪੈਦੀ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਦੂਣ ।
ਤਿੜਕ ਤਿੜਕ ਟੁੱਟੇ
ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਪਿੰਜਰ 
ਤਿੜਕ ਤਿੜਕ ਤਿੜਕੇ 
ਰੂਹ ਨਾਲੋਂ ਸਕੂਨ ।
ਭਖ ਭਖ ਭੜਕੇ
ਅਗਨ ਯਾਦਾਂ ਦੀ 
ਭਖ ਭਖ ਭੁੰਨੇ
ਮੇਰੇ ਚਾਅ ਦਾ ਸੂਨ ।
ਸਿਸਕ ਸਿਸਕ ਖੁਰਦੀ
ਜਿੰਦ ਵੈਰਾਗਣ
ਸਿਸਕ ਸਿਸਕ ਸਿਸਕੇ
ਮੇਰੀ ਇਹ ਜੂਨ ।
ਸਰਕ ਸਰਕ ਖਿਸ਼ਕੇ
ਦਿਲਬਰ ਵੇ ਚੈਨਾਂ 
ਸਰਕ ਸਰਕ ਸਰਕ ਕੇ
ਜਿੰਦ ’ਚ ਪੈਂਦੀ ਐ ਊਣ ।
"ਚੌਹਾਨ"

साँसों की महक शायरी

ग़ज़ल
ख्वाबों, के रंग बिखरे ऐसे,
स्मेटू ,तो हाथ कुछ ना आवे ।
गवाह हर पल के,महक सासों की,
उड़ा दू ,तो हाथ कुछ ना आवे ॥
वफ़ा से निकलेंं, वफा की बातें ,
जफ़ा से निकलें, जफा की बातें।
दबी है,जो बात मेरे दिल में ,
सुनादू , तो हाथ कुछ ना आवे ॥
समूंदर ही तो, नहीं दिल साहिब
कहीं शबनम तो, कहीं गुलशन है
दबे हैंं,अंगिआर भी कुछ इस में
हवा दू ,तो हाथ कुछ ना आवे ॥
फ़कत ये दो हर्फ ही तो ना हैं ,
खुशी हैं, ग़म हैं, लहू हैंं, दम हैं ।
रखूं तो शिकवा, किसी को होगा,
मिटादू ,तो हाथ कुछ ना आवे ॥
कहीं पे अहसास कोई सुलगे,
कहीं पे बिरहन,घटा भी बरसे ।
ग़ज़ल में लिखकर,ग़ज़ल ही इस को.
बना दू ,तो हाथ कुछ ना आवे ॥
" चौहान "

izhar shayari

ਹਿਜਰ ਦੀਆਂ ਸਿੱਲਤਾਂ ਨੇ 

ਵਿੰਨ ਦਿੱਤਾ ਰੋਮ ਰੋਮ 

ਕੱਢਾ ਦੱਸ ਕਿਹੜੀ ਸੂਈ ਨਾਲ 

ਨੀ ਅੰਮੀਏ 

ਵੈਦ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਦਾ ਨੀ ਭਾਲ 

ਆਸਾਂ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ।

ਰੀਝਾਂ ਦੇ ਫੁੱਲ ਮਾਏ 

ਬਿਰਹੋ ਦੇ ਝੱਖੜ ’ਚ,ਆਏ ਨੀ ।

ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ,

ਝੜ ਗਿਆ ਬੂਰ ਮਾਏ 

ਪਲ -ਪਲ ਚਾਅ, ਕੁਮਲਾਏ ਨੀ । 

ਟੁੱਟ -ਟੁੱਟ ਡਿੱਗੀਆਂ

ਪੱਤੀਆਂ ਉਮੀਦ ਦੀਆਂ 

ਖਾਲੀ ਹੋਈ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਦੀ ਡਾਲ । 

ਨੀ ਅੰਮੀਏ 

ਵੈਦ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਦਾ ਨੀ ਭਾਲ 

ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਬਣਾ ਕੇ ਇੱਕ,

ਬਾਵਾ ਮਾਏ ਮੇਰੀਏ
ਸੋਨੇ ਰੰਗੇ ਖੰਭ ,ਮੈਂ ਲਾਵਾਂ ਨੀ ।

ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਤੱਕਦਾ,

ਬੇ -ਜਾਨ ਬੁੱਤ ਮਾਏ  

ਸਿਕਵੇ ਮੈਂ ਦਿਲ ਦੇ;ਸੁਨਾਵਾਂ ਨੀ ।

ਕੇਹਾ ਇਹ ਸੌਕ ਭੈੜਾ

ਦਿਲ ਨੂੰ ਵਰਾਵਣੇਂ ਦਾ 

ਕੈਸਾ! ਇਹ ਚੰਦਰਾ ਖਿਆਲ ।

ਨੀ ਅੰਮੀਏ 

ਵੈਦ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਦਾ ਨੀ ਭਾਲ । 

ਡਾਹ ਕੇ ਪੀੜਾ ਸੋਚ ਦਾ मै,

ਅਟੇਰਦੀ ਖਿਆਲ ਮਾਏ 

ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਕੱਤਦੀ ਹਾਂ,ਤਾਣੀ ਨੀ । 

ਕਾਲਜਾ ਮਚਾਵੇ ਮੇਰਾ,

ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਪਿਆਸ ਮਾਏ 

ਅੱਗ ਲੱਗੜਾ ਬੁਝਾਵੇ ਨਾ,ਪਾਣੀ ਨੀ । 

ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਫੁੱਟਦਾਂ ,

ਜਿਸਮ ਚੋਂ ਮਾਏ ,ਆ ਜਾਣਾ ਲੱਗਦਾ ਭੂਚਾਲ

ਨੀ ਅੰਮੀਏ 

ਵੈਦ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਦਾ ਨੀ ਭਾਲ ।

ਕਿਹੜੀ ! ਕਬੀਲਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ,

ਰੁੱਝਿਆਂ "ਚੌਹਾਨ" ਮਾਏ 

ਲਵੇ ਨਾ ਅੱਜਕੱਲ ਸਾਰ ਨੀ ।

ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਤੂਫਾਨ ਵਿੱਚ,

ਫਸੀ ਇਸ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ 

ਬਾਹੋਂ ਫੜ ਕੱਢਦਾ ਨਾ,ਬਾਹਰ ਨੀ ।

ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਰਚ ਗਿਆ,

ਸਿੱਧਰਾ ਜਿਹਾ ਨੀ, ਮਹੁੱਬਤ ਦਾ ਬਣ ਕੇ ਗੁਲਾਲ ।

ਨੀ ਅੰਮੀਏ 

ਵੈਦ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਦਾ ਨੀ ਭਾਲ 

ਮਾਏ ਮੇਰੀਏ , ਹਾਲੋ ਮੈ ਹੋਈ ਬੇਹਾਲ ॥

"ਚੌਹਾਨ"

यादों की आग शायरी

सिसकियों का

सांसो में  भर जाना

यादों की आग पर

दिल को जलाना

लफ्जों में हलीमी

का आ जाना

हँसी में

दर्द सी मुस्कुराहट 

का मिल जाना

अपने आस पास से लेकर के  दूर तक 

रेगिस्तान को महसूस करना

वैराग में

पलकों तले अश्कों को रोक कर

नैनों की चमक बरकरार रखना

ए मेरे महबूब 

क्या इसी को हिजर कहते हैं ?

क्या यही बिरहा है ?

"चौहान"

चाँद शायरी

मोहब्त्त से लबरेज
पंखड़ी जैसे 
नाजुक होठों से निकलते बोल
गहरी काली 
रात की खामोशी में
महक सी भर देते है
हुस्न की बात करती
तारों की टिमटिमाहट
से शरारत करना
चाँद को देखकर
अपना होंठ काट कर
उस पर आपका हसना
शांत झील में
पत्थर फेंकने जैसा होता है
ना ना 
दिल पर छुरी चलाने जैसा होता है
नहीं यकीं तो
मेरी छाती पर अपना सिर रखकर
दर्द से तड़पती दिल की धड़कन को 
सुन कर देखो।

"चौहान"

बरसात का मौसम शायरी

ग़ज़ल

ए ना समझ दिल तू घबरा रहा है क्यों ।
फिर इस्क के राह पर,अब जा रहा है क्यों ।

सावण महीने की, बरसात का मौसम,
मेरे जिगर, में आग लगा रहा है क्यों ।

वो कह रहा है हस के ठीक है, लेकिन
चेहरा हमें कुछ और बता रहा है क्यों ।

हां चाहता, तो फिर से जीत जाता,जालिम,
वो मात के ही दाव लगा रहा है कयों ।

मुद्दत हुई उनको, देखा नहीं " चौहान"
मेरे ख्यालों में, वो आ रहा है क्यों ।

चौहान"

samandar poetry

Ghazal

kidhare Hawa hoya kidhare ghata hoya

kidhare khuda hoya kidhare Fanaa hoya

kis khushI ch gaya o badlan teekar

kis tishnagi ch samandar kattra hoya

Kis seh di chahat ,kyo Siskda hai dum,

Kis dard di chinta ,kis Silsile da gum

Kis shonk ch e dil, uthe Dhuaan,

Kidre suvaaah , na hoji sulgda Hoya

Na fikar jataan da ,na dharm Di bandish,

Na karm di chinta ,na sharm di bandish,

Bas is trahaan miliya,menu khuda mera

Kuj veshva hoya, kuj maikda hoya

Vagde pasene vich, raliya lahu v c

Chalde kashiye vich, ik aarju v c

Sab nu rajja k oh,suta piya bhukha

mere khudaya eh, ki majra hoya

Do chaar hi gallan, karde khare shaayad,

chad ke na janda o,mud da ghre shaayad,

Milida khare butte, nu aapna chaiya

Chauhan ban k hun, jo vakhra hoya

"chauhan "....

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਕਿਧਰੇ ਹਵਾ ਹੋਇਆ , ਕਿਧਰੇ ਘਟਾ ਹੋਇਆ,
ਕਿਧਰੇ ਖ਼ੁਦਾ ਹੋਇਆ, ਕਿਧਰੇ ਫ਼ਨਾ ਹੋਇਆ !
ਕਿਹੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ’ਚ ਗਿਆ, ਉਹ ਬੱਦਲਾਂ ਤੀਕਰ,
ਕਿਸ ਤਿਸਨਗੀ, ’ਚ ਸੁਮੰਦਰ ਕੱਤਰਾ ਹੋਇਆ ।
ਕਿਸ ਸ਼ੈਅ ਦੀ ਚਾਹਤ, ਕਿਉਂ ਸਿਸਕਦਾ ਹੈ ਦਮ,
ਕਿਸ ਦਰਦ ਦੀ ਚਿੰਤਾਂ ,ਕਿਸ ਸਿਲਸਿਲੇ ਦਾ ਗ਼ਮ ।
ਕਿਸ ਸੌਕ ਚੋਂ ਐ ਦਿਲ,ਇਹ ਉੱਠਦਾਂ ਧੂੰਆਂ,
ਕਿਧਰੇ ਸੁਆਹ, ਨਾ ਹੋਜੀ ਸੁਲਗਦਾ ਹੋਇਆ ।
ਨਾ ਫ਼ਿਕਰ ਜਾਤਾਂ ਦਾ,ਨਾ ਧਰਮ ਦੀ ਬੰਦਿਸ਼ ,
ਨਾ ਕਰਮ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ,ਨਾ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਬੰਦਿਸ਼ !
ਬਸ ਇਸ ਤਰਾਂਹ ਮਿਲਿਆ, ਮੈਨੂੰ ਖ਼ੁਦਾ ਮੇਰਾ,
ਕੁਝ ਵੇਸ਼ਵਾ ਹੋਇਆ,ਕੁਝ ਮੈਕਦਾ ਹੋਇਆ ।
ਵਗਦੇ ਪਸ਼ੀਨੇ ਵਿੱਚ,ਰਲਿਆ ਲਹੂ ਵੀ ਸੀ,
ਚਲਦੇ ਕਸ਼ੀਏ ਵਿੱਚ ,ਇਕ ਆਰਜ਼ੂ ਵੀ ਸੀ ।
ਸਭ ਨੂੰ ਰਜਾ ਕੇ ਉਹ, ਸੁੱਤਾ ਪਿਆਂ ਭੁੱਖਾ,
ਮੇਰੇ ਖ਼ੁਦਾਇਆ ਇਹ ,ਕੀ ਮਾਜਰਾ ਹੋਇਆ ।
ਦੋ ਚਾਰ ਹੀ ਗੱਲਾਂ, ਕਰਦਾਂ ਖ਼ਰੇ ਸ਼ਾਇਦ,
ਛੱਡ ਕੇ ਨ ਜਾਂਦਾ ਉਹ ,ਮੁੜਦਾ ਘਰੇ ਸ਼ਾਇਦ ।
ਮਿਲਦਾਂ ਖ਼ਰੇ ਬੂਟੇ, ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਛਾਇਆ ,
"ਚੌਹਾਨ" ਬਣ ਕੇ ਹੁਣ,ਜੋ ਵੱਖਰਾ ਹੋਇਆ ।
"ਚੌਹਾਨ"

kidhare khuda hoya kidhare Fanaa hoya

kidhare Hawa hoya kidhare ghata hoya

 kidhare khuda hoya kidhare Fanaa hoya

                                           kis khushI ch gaya o badalan teekar
                                           kis tishnagi ch samandar kattra hoya
                                                         "chauhan

ishq ki raah par

maat de gaye - ਮਾਤ ਦੇ ਗਏ

ik duje di
nigh nal
aalnaya ch baithe panchi
poh di rat ch
painde kakar nu
maat de gaye !
" chauhan "

sadgi poetry

ghazal
noor mukhre te suraje di roshni to behtar
najuki honthan ch phul di pakhari to behtar
chan suraj Tareyan de hushan to sabh vakif
ki l likha main hor teri sadgi to behtar
bolade ne nain hardam ,kah juban to vi kuj
kar sanam tu dillagi aaj dillagi to behtar
is trahan tu chuh lia ahsash mere dil da
dard dil da mil  gaya hai, tishnagi to behtar
wah kahe o na kahe kiyo tarpadan e hardam
karam kar "chauhan" koi shayari to behtar
'chauhan "

beimaan poetry

ਸਿੱਲੇ-ਸਿੱਲੇ ਹੌਕਿਆਂ ਦੀ,
ਸਿਸਕੀ ਦੀ ਚੀਸ਼ ਨੂੰ ।
ਮੇਰੇ ਰਮਕਦਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ’ਚ,
ਪਛਾਣ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ  ।
ਬੂੰਦ- ਬੂੰਦ ਸਿਮ ਰਿਹਾ,
ਚਾਅ ਸੱਜਰੇ ਖ਼ੁਆਬ ਚੋਂ,
ਛੇੜੇ ਦਿਲ ਨੇ ਯਾਦਾਂ ਦੇ,
ਨਿਸ਼ਾਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ  ।
ਮੁੜ-ਮੁੜ ਟੁੱਟੇ ਤੰਦ,
ਤਿਰੰਝਣਾ ’ਚ ਕੱਤਦੀ ਦੀ
ਤੇਰਾ ਸੋਚਾਂ ਚੋਂ ਨਾ ਟੁੱਟਦਾ,
ਧਿਆਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ ।
ਤੋੜ-ਤੋੜ ਟੋਟੇ ਪਰਖਾ
ਵੰਗਾਂ ਚੋਂ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ,
ਹਰ ਕੱਤਰਾ ਬਣਾਵੇ ਤੈਨੂੰ,
ਬੇਈਮਾਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ  ।
ਜਾਂਦਾ -ਜਾਂਦਾ ਦਿਲ ’ਤੇ
ਜਿੰਦਰਾ ਵੇ ਲਾ ਗਿਆ ,
ਰੌਣਕ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਹੋਇਆ,
ਸਮਸਾਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ  ।
ਰੋਮ-ਰੋਮ ਵਿੰਨਿਆਂ
ਹਿਜਰ ਨੇ ਸ੍ਕੂਨ ਦਾ ,
ਵਿਲਕਦੀ ਐ ਜਿਸ਼ਮ ’ਚ
ਜਾਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ ।
ਧੁੱਖ-ਧੁੱਖ ਜਿੰਦੜੀ
"ਚੌਹਾਨ"ਰਾਖ ਹੋ ਚੱਲੀ
ਟਹਿਕ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਰਹੀ ਨਾ ,
ਜਵਾਨ ਵੇ ਹਾਣੀਆਂ ॥
"ਚੌਹਾਨ"

roshni poem

gazal...

thahr jave dam agar ta,zindagi phir ki kare
main havan band jekar roshni phir ki kare
budh nana vaang kine likh gaye val jiaun de
pujde ne lok kagaz rahbari phir ki kare
rarhkda hai kI dile vich ki bni hai arzu
samjhda nahi je sanam ta aashiqui phir ki kare
har jagha to tutiya dil ,sabta nahi sakiya
kujh kre na dua ta mekashi phir ki kare
tutiya ahsash to ahsash da hun rabta
tutiya har silsila ta vapsi phir ki kare

"chauhan"

Nīliya aankha - ਨੀਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ

Nīliya aankha

di gahri jheel ch

dil di kisti

utar devan

je ijazat hai ta !!!

" chauhan"

rishte poetry

reetan riwazan nal

nibhde ristiya ch khana poorti

hundi a

mohabbat thorI hundi a .

"chauhan "

हिन्दी शायरी - तसल्ली

चलो फिर

कोई

ऐसी बात करो जो

दिल को तसल्ली हो

कि

तुम मेरे नहीं

फिर

आप की तरफ जाते

हर रस्ते से दूर होकर

अपकी सोच के हर ख्वाब

में ना आने का वादा

मैं करता हूं

यदि नहीं

तो फिर मैं आपको अपने भगवान से मांगने लगा हूं

फिर हर शक्ति मुझे रोकने में असफल हो जाएगी

सोच लो अभी तो.......

"चौहान"

,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,,

ਚੱਲ 
ਕੋਈ
ਐਸੀ ਗੱਲ ਕਰ
ਦਿਲ ਨੂੰ
ਤਸੱਲੀ ਹੋਵੇ 
ਕਿ
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ
ਫਿਰ
ਤੇਰੇ ਤੱਕ ਜਾਂਦੀ
ਹਰ ਗਲੀ
ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਦੇ
ਹਰ ਖ਼ਾਬ
ਤੋਂ
ਦੂਰ ਜਾਣ ਦਾ ਵਾਦਾ
ਮੈਂ ਕਰਦਾਂ
ਅਗਰ ਨਹੀਂ
ਤਾਂ
ਰੱਬ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ
ਮੈਂ
ਮੰਗਣ ਲੱਗਿਆਂ
ਫਿਰ ਹਰ ਤਾਕਤ
ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਣ
ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਣੀ ਐ
ਸੋਚ ਲੈ ਹਾਲੇ ਤਾਂ.......
"ਚੌਹਾਨ"

punjabi tappe lyrics

tappe

nazar teri ki dhola
timtimahat ai tareyan di
dekhi koi chura na lave
aankh tere te sarayan di
.....
nazar teri ki dhola
khushbu ai phulan di
aundiya hi rooh khirh je
hasi aakhe bhulan di
....
nazar teri ki dhola
sharara ch jhukadi ai
ahsash ch bahar rukme
par zindagi sukadi ai
.......
nazar teri ki dhola
gahri jheel ai muhabbat di
utar javan tal teekar 
fhi dua ai ibadat di
.......
nazar teri ki dhola
vahian ai do nadian da
hun te mila de mahi ve
lamba safar a sadian da
"chauhan "

Like

CommentShare

birha poetry

ਹੌਕਿਆਂ ’ਚ
ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋੜ ਦੇਣਾ
ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ’ਚ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਭੁੰਨਦੇ ਰਹਿਣਾਂ
ਲਫ਼ਜਾਂ ’ਚ ਹਲੀਮੀ 
ਦਾ ਭਰ ਜਾਣਾ
ਹਾਸਿਆਂ ’ਚ
ਪੀੜ ਜਹੀ ਮੁਸਰਾਹਟ
ਦਾ ਰਲ ਜਾਣਾ
ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੂਰ ਤੱਕ
ਰੇਗਿਸਥਾਨ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ
ਵੈਰਾਗ ’ਚ
ਨੈਣਾਂ ’ਚ ਆਏ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਰੋ ਕੇ
ਤਿਸ਼ਨਗੀ ’ਚ ਸੁੱਕੇ ਕੋਇਆਂ
ਦੀ ਚਮਕ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣਾ
ਐ ਮੇਰੇ ਮਹਿਬੂਬ
ਕੀ ਇਹ ਹਿਜਰ ਐ !
ਕੀ ਏਸੇ ਨੂੰ ਹੀ
ਬਿਰਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ?

" ਚੌਹਾਨ"

dard vi dard dI ik dva hai

ghazal

elam da elam hi bas gawah hai

ishq da V hi bas khuda hai

rooh di bandagi hai muhabbat

tishnagi ho gai ta bla hai

vichraya zakham sang samjhaya phir

dard vi dard dI ik dva hai

Shounk da mul nahi mahiya ve

is jahi na hi koi Khata hai

dekh ke sadagi jhuk rihai sir

chamkdi ,har ada cho haya hai

a rahi hai mahik vadiya cho

dekh " chauhan " o a gaya hai

" chauhan"

guzre pal shayari

ਐ ਗੁਜ਼ਰੇ ਪਲ, ਚੱਲ ਓਥੇ ਚੱਲ 
ਜਿੱਥੇ ਮਾਂ ਦਿੰਦੀ ਐ ਲੋਰੀ,ਬਾਪੂ ਪੱਖੀ ਰਿਹੈ ਝੱਲ ।
ਸੰਗ ਮੇਰੇ ਕੜਕੀਲੀ ਡੰਡਾ,
ਖੇਡਣ ਜਿੱਥੇ ਹਾਣੀ ।
ਸੋਚੇ ਬਿਨਾਂ ਲਮਕਿਆਂ ਜਿੱਥੇ ,
ਕਮਜੋਰ ਜਹੀ ਫੜਕੇ ਟਾਹਣੀ ।
ਉਚਾਈ ਦੇਖ ਕੇ ਮਨ ਡਰਦਾ,
ਲੱਭਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਠੱਲ । 
ਐ ਗੁਜਰੇ ...
ਓਸੇ ਗਲੀ ਓਸੇ ਮੇੜ ’ਤੇ,
ਚੱਲ ਫਿਰ ਆ ਜਾ ਚੱਲੀਏ ।
ਸਖੀਆਂ ਸੰਗ ਜਾਂਦੇ ਮਹਿਰਮ ਨੂੰ,
ਫਿਰ ਅੱਜ ਜਾ ਕੇ ਠੱਲੀਏ । 
ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ,
ਉਹ ਨੈਣਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੈ ਗੱਲ । 
ਐ ਗੁਜਰੇ ...
ਉੱਥੇ ਨਾ ਵੇ ਜਾਵੀਂ ਅੜਿਆ,
ਜਿੱਥੇ ਪਏ ਵਿਛੋੜੇ । 
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਹੜ ਨੇ ਜਿੱਥੇ,
ਪਲਕਾਂ ਦੇ ਬੰਨ ਤੋੜੇ ।
ਰੁੜਦੇ ਰਹੇ ਚਾਅ ਕੁਆਰੇ,
ਗ਼ਮ ਨੇ ਮਾਰੀ ਮੱਲ ।
ਐ ਗੁਜ਼ਰੇ ਪਲ, ਚਲ ਓਥੇ ਚੱਲ ।
ਜਿੱਥੇ ਮਾਂ ਦਿੰਦੀ ਐ ਲੋਰੀ,ਬਾਪੂ ਪੱਖੀ ਰਿਹੈ ਝੱਲ ।
"ਚੌਹਾਨ"