ਗ਼ਜ਼ਲ
ਜੋ ਖੇਡਦੈ ਖੇਡੇ ,ਨੁਕਸਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਇਹ ਦਿਲ ਸਮੁੰਦਰ ਐ ,ਮੈਦਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਸਾਗਰ ਬਣੇ ਕਤਰਾ,ਕਤਰਾ ਬਣੇ ਸਾਗਰ,
ਹੋਵੇ ਕਦੇ ਏਦਾਂ, ਆਸਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਅਹਿਸਾਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ,ਜੋ ਲੁੱਟਦਾ ਹੈ ਚੈਨ,
ਉਹ ਚੋਰ ਹੋ ਸਕਦੈ,ਬੇਈਮਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਤਰਿਐ ਰੂਹ ’ਚ,
ਉਹ ਅਰਧ ਐ ਮੇਰਾ ਮਹਿਮਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਆਖੇ ਜੁਬਾਂ’ ਤੋਂ ਜੋ ਓਹੀ ਪੁਗਾਉਂਦਾ ਉਹ,
ਮੁੱਕਰੇ ਹਰਿਕ ਗੱਲ ’ਤੇ "ਚੌਹਾਨ" ਥੋੜੀ ਐ ।
"ਚੌਹਾਨ"
ਜੋ ਖੇਡਦੈ ਖੇਡੇ ,ਨੁਕਸਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਇਹ ਦਿਲ ਸਮੁੰਦਰ ਐ ,ਮੈਦਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਸਾਗਰ ਬਣੇ ਕਤਰਾ,ਕਤਰਾ ਬਣੇ ਸਾਗਰ,
ਹੋਵੇ ਕਦੇ ਏਦਾਂ, ਆਸਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਅਹਿਸਾਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ,ਜੋ ਲੁੱਟਦਾ ਹੈ ਚੈਨ,
ਉਹ ਚੋਰ ਹੋ ਸਕਦੈ,ਬੇਈਮਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਤਰਿਐ ਰੂਹ ’ਚ,
ਉਹ ਅਰਧ ਐ ਮੇਰਾ ਮਹਿਮਾਨ ਥੋੜੀ ਐ ।
ਆਖੇ ਜੁਬਾਂ’ ਤੋਂ ਜੋ ਓਹੀ ਪੁਗਾਉਂਦਾ ਉਹ,
ਮੁੱਕਰੇ ਹਰਿਕ ਗੱਲ ’ਤੇ "ਚੌਹਾਨ" ਥੋੜੀ ਐ ।
"ਚੌਹਾਨ"
No comments:
Post a Comment